Regels voor directe rede

Directe spraak wordt heel vaak gebruikt wanneerhet schrijven van verschillende kunstteksten, waarbij je niet hoeft te beschrijven wat deze of gene held heeft gezegd, maar nauwkeurig citeert wat er is gezegd. Alle regels voor directe spraak houden verband met de rangschikking van leestekens in de zin, waar deze bestaat.

Elke directe toespraak (geciteerde woorden van iemand) staat tussen aanhalingstekens en begint met een hoofdletter.
Als de directe toespraak op de woorden van de auteur is gericht, zet dan een dubbele punt achter hen in.
Hij zei: "Je moet naar huis gaan, Martha."
De tweede variant van het schrijven van directe spraak - voorde tekst van de auteur. In dit geval bestaat het ook uit omgekeerde komma's, begint het eerste woord met een hoofdletter, wordt de stip in de directe spraak niet geplaatst, nadat het sluiten van aanhalingstekens, komma's en streepjes worden geplaatst, dan volgt de tekst van de auteur.
"Je zou naar huis gaan, Martha," zei hij.
Als de directe rede vóór auteur'sin woorden eindigt met een vraag of uitroepteken, dan wordt het voor de aanhalingstekens geplaatst, na hen wordt een komma niet geplaatst, dan volgen de streepjes en de woorden van de auteur. De tekst van de auteur is geschreven met een kleine letter.
"Wie gaat er op een rij staan?" Schreeuwden de pioniers.

"Het zijn wij!" - antwoordde de kinderen.
Als de woorden van de auteur in de offerte staan, danregels voor het schrijven van zo'n directe vraag. Aan het begin en aan het einde - aanhalingstekens, na het eerste deel van de directe rede - een komma en dashboard, dan - de woorden van de auteur in kleine letters na hen - een komma en streepje, en dan gevolgd door het tweede deel van de directe rede, citaten gesloten zijn, een punt.
'Je zou van hieruit gaan, Martha,' zei hij, 'het is al laat.'
Wanneer een directe toespraak wordt verbroken door de tekst van de auteur, die een volledige zin is, daarna wordt een punt gestippeld en begint het tweede deel van de directe spraak met een hoofdletter.